Κριτική: Mad Max.Fury Road

Αφού διαβάσατε την κριτική μας για το Spotlight, ήρθε η ώρα να διαβάσετε την κριτική μας για την ταινία που έσκισε στα Oscars και όχι μόνο! Κυρίες και κύριοι ας υποδεχτούμε στις οθόνες μας την καλύτερη περιπέτεια των τελευταίων χρόνων, το Mad Max: Fury Road!!!!!

Η ταινία μας μεταφέρει σ’ ένα μεταποκαλυπτικό μέλλον και σε μία απομακρυσμένη έρημο του κατεστραμμένου μας πλανήτη, με την ανθρωπότητα διαλυμένη.Στοιχειωμένος από το σκληρό παρελθόν του, έχοντας χάσει τη γυναίκα και το παιδί του, ο Μad Max έχει επιλέξει να ταξιδεύει και να επιβιώνει ολομόναχος. Ομως στο δρόμο της διαφυγής από τη Wasteland, γνωρίζεται με μία ομάδα ανταρτών που έχουν οδηγό και αρχηγό τη Furiosa -ένα δυναμικό, σκληροτράχηλο θηλυκό που θεωρεί ότι αν καταφέρει να διασχίσει την έρημο και να επιστρέψει στο μέρος που μεγάλωσε από παιδί, θα βρει το δρόμο και τα κλειδιά για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Οι επαναστάτες έχουν αποδράσει από την τυραννία του Immortan Joe, έχοντάς κλέψει τις γκόμενες που πήδαγε για να του γεννήσουν τα κουτσούβελά του. Οργισμένος, έχει στείλει στο κατόπι τους την αιμοβόρικη φρουρά του – όλες του τις συμμορίες που κυνηγούν λυσσασμένα τους αντάρτες μέσα στην έρημο, στο θανάσιμο Δρόμο του Πολέμου.

Που λέτε φίλες και φίλοι μου το σενάριο της ταινίας δεν είναι κάτι τρομερό. Είναι όσο απλό φαίνεται αν και έχει κάποιους μικρούς συμβολισμούς, όπως αυτόν εδώ,

o oποίος θα μπορούσε να συμβολίζει το τρομακτικό μεν, αλλά σάπιο κατά βάθος σύστημα, αλλά έχουμε και αυτά εδώ τα παλικάρια

γνωστά και ως war boys, έτοιμα να θυσιαστούν για τον αρχηγό τους και να πάνε σε αυτό που θεωρούν εκείνοι ως παράδεισο (σα να σας θυμίζει κάτι αυτό, εεεεε?)

Η ταινία σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί κοινωνικοπολιτική ανάλυση, αλλά αντίθετα δίνει έμφαση σε αυτό που υποσχέθηκαν τα τρέιλερ της: άφθονη, σουρεαλιστική δράση! Και ναι, αυτο το κατάφερε 100%, αφού αποτελεί ουσιαστικά ένα συνεχόμενο κυνηγητό με την ανδρεναλίνη να φτάνει στα ύψη σχεδόν σε κάθε σκηνή. Το ακόμα εντυπωσιακότερο είναι ότι οι σκηνές δράσεις γυρίστηκαν με τη λιγότερη δυνατή χρήση CGI (αλήθεια, πόσες περιπέτειες μπορούν να παινευτούν για αυτό;) με το τελικό αποτέλεσμα να είναι πραγματικά εξαιρετικό!

Ξέρετε τι είναι ακόμα πιο εντυπωσιακό;

Αυτός εδώ ο τύπος με τα κοκκινα που έδινε ρυθμό σε όλη τη διάρκεια του κυνηγητού με τη βοήθεια της κιθάρας φλογοβόλου, η οποία ήταν αληθινή!!

Στο τελικό αποτέλεσμα συνέβαλε επίσης και η εξαιρετική φωτογραφία, η οποία μας χάρισε πλάνα όπως αυτό

αυτό

και αυτό

 

Όσο αναφορά τις ερμηνείες, η Charlize η Theron φαίνεται πως είναι εξαιρετική αντικαταστάτρια του Mel του Gibson στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Εε, μόλις με ενημέρωσαν απο το κοντρόλ πως ο Τom ο Hardy ήταν ο πρωταγωνιστής, αν και δεν φάνηκε ιδιαίτερα αυτό, καθώς η πανέμορφη, ακόμα και με ξυρισμένο κεφάλι, Τheron έκλεψε την παράσταση στο ρόλο της Furiosa.
Όπως φαντάζομαι καταλάβετε η ταινία μου άρεσε αρκετά, αν και την πρώτη φορά που την είδα απογοητεύτηκα λιγάκι με το τέλος της. Σιγά σιγά όμως εκτίμησα το γεγονός οτι ο σκηνοθέτης της, o George o Miller είχε ένα όραμα το οποίο πραγματοποίησε μέχρι κεραίας, προσφέροντας μας μια art-house περιπέτεια που τολμά να έχει για πρωταγωνίστρια γυναίκα ( η DC και η Marvel να τα βλέπουν αυτά), και δεν ξεχνάει να μιλήσει, με τον δικό της τρόπο για σημαντικά κοινωνικά ζητήματα(φεμινισμός, καπιταλισμός, θρησκείες). Επίσης, ενώ βγήκε σε μια εποχή που όλες οι περιπέτειες είναι -δήθεν- σκοτεινές, εκείνη χρησιμοποίησε έντονα χρώματα αποδεικνύοντας πως δεν έχει ανάγκη να ακολουθήσει καμιά μόδα.

Πραγματικά είναι μια ταινία σταθμός και μακάρι να κάνει και άλλους δημιουργούς να πραγματοποιήσουν ποιοτικό εμπορικό σινεμά, γιατί είναι κάτι που λείπει. Κατά την προσωπική μου άποψη η ταινία άξιζε και το Oscar καλύτερης σκηνοθεσίας, γιατί αυτό που έκανε ο Miller είναι εξωπραγματικό. Μπράβο του και πάλι μπράβο του!

4/5