Έχοντας δώσει ελάχιστη σημασία στο τρέιλερ, ξεκίνησα το γαλλικό The Chalet προετοιμασμένος να δω μια κλασική σειρά τρόμου με νεαρούς σε ηλικία ανθρώπους να περιμένουν τον θάνατό τους από κάποια υπερφυσική οντότητα. Αντιθέτως, το τελικό αποτέλεσμα καμιά σχέση δεν είχε με αυτό που είχα -για κάποιο λόγο- σχηματίσει στο μυαλό μου ως πλοκή της σειράς.
Μια παρέα παιδικών φίλων κανονίζει συνάντηση μετά από χρόνια σ’ ένα γραφικό χωριό στις Άλπεις. Με το που φτάνουν και μετά από τις απαραίτητες χαιρετούρες, ένας βράχος γκρεμίζει μια γέφυρα, τη μοναδική διέξοδο από το χωριό. Εκείνοι, αφού βίωσαν ένα σχετικά μεγάλο σοκ, μόλις είχαν διασχίσει τη γέφυρα, αποφάσισαν να περιμένουν στο σαλέ που θα έμεναν έτσι και αλλιώς μέχρι να έρθει βοήθεια. Δυστυχώς, όσο περνάει η ώρα διαπιστώνουν πως όχι μόνο δεν πρόκειται να τους βοηθήσει κανείς, αλλά κάποιος στο χωριό έχει βαλθεί να εξοντώσει τον ελάχιστο πληθυσμό που έχει απομείνει. Παράλληλα και με συχνά flashback, η σειρά μας παρουσιάζει την ιστορία μιας οικογένειας, η οποία μετακόμισε στο χωριό, αλλά μετά από λίγες μέρες εξαφανίστηκε.
Θεωρητικά λοιπόν, το τελικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρον. Οι ερμηνείες είναι ποιοτικές, το χωριό είναι ο, τι πρέπει για να χαζέψεις τη φύση στις γαλλικές Άλπεις και η σκηνοθεσία κάνει μια χαρά τη δουλειά της. Δυστυχώς όμως, το σενάριο αποτελεί το μεγαλύτερο ελάττωμα αυτής της συμπαθητικής γαλλικής παραγωγής. Η δομή του σεναρίου, αλλά και το ενδιαφέρον που δείχνει η σειρά για μερικούς μόνο χαρακτήρες λειτουργούν ως το κλειδί για τη λύση του μυστηρίου, την οποία ένας έμπειρος με το είδος θεατής θα υποψιαστεί από τα πρώτα κιόλας επεισόδια.
Έτσι, όσο οι πρωταγωνιστές περιπλανιούνται στο χωριό, που θυμίζει ένα μέρος ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο περιμένοντας να τιμωρηθούν ή να συγχωρεθούν για τις αμαρτίες τους, ο θεατής έχει αρχίσει να χάνει το ενδιαφέρον του. Παρ’ όλα αυτά, η μικρή διάρκεια και η ολοκληρωτική λύση του μυστηρίου στο τελευταίο επεισόδιο λειτουργούν σαν το αγγελάκι στον ώμο, το οποίο προσπαθεί να σε πείσει να μην παρατήσεις τη σειρά.
THIS IS NOT A BLOG 